Αποστάγματα εμπειριών

• Να μάθεις να παραδίνεις πρώτα τα πόδια και μετά το πνεύμα... Το πνεύμα έχει πάντα μια μικρή "ρεζέρβα" μέσα του, η οποία μεταβιβάζεται στα πόδια... και πολλές φορές αποδεικνύεται αρκετή για να φέρει σε πέρας τον σκοπό της...
• Το "μοναδικό" και το "μοναχικό" του ανθρώπου είναι δύο έννοιες που πάνε χέρι-χέρι... Όταν εξασθενήσει το ένα, επηρεάζει και το άλλο...
• Όταν θα πεθάνω, ο,τι και να 'πουν για μένα, τι νόημα θα έχει, αφού εγώ θα έχω πεθάνει....; Παρόλα αυτά όμως θα παρατηρήσετε ότι το "εγώ" μέσα στον εγκέφαλο, επειδή είναι κατασκευασμένο να λαχταρά την καλή εντύπωση, αντιδρά σε μια τέτοια σκέψη... Αντιδρά επειδή είναι ζωντανό... Ο νεκρός εγκέφαλος δεν αντιδρά...
• Να χρησιμοποιείς αυτά που έχεις και να μοιράζεις αυτά που δεν χρησιμοποιείς...
• Και ο εσωτερικός μας κόσμος και ο εξωτερικός, χρειάζονται εξερεύνηση... Και στους δύο αυτούς κόσμους, η απόσταση είναι η πρόκληση...
• Πρέπει να εξαλείψεις το εγώ σου για να συναντήσεις πραγματικά τον άλλο...
• Ο άνθρωπος, σε κάθε περίπτωση, βαδίζει μόνος στη ζωή του. Το πώς θα αισθάνεται κάθε φορά το επιλέγει ο ίδιος, όταν δεν επηρεάζεται από το παρόν ή το παρελθόν του. Στην πραγματικότητα είναι ψευδαίσθηση όταν νοιώθουμε ότι είμαστε "ενωμένοι" με κάποιον ή κάποια, επειδή νοιάζεται ή εκφράζει αγάπη για μας, κι αυτό επειδή μας ανεβάζει ασυνείδητα το εγώ, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή μας. Η (ανεπιθύμητη) αλήθεια είναι πως είμαστε πάντοτε και παντού μόνοι – μετά τη γέννηση και ως το θάνατο…