Χωρίς παράσημα

Πριν αρκετά χρόνια, συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάνει "ανδραγαθήματα" που δεν έγιναν ποτέ γνωστά...
Ούτε παρέλασαν μπροστά σε χιλιάδες, ούτε φόρεσαν ποτέ παράσημα... επειδή η δική τους εσωτερική ηθική δεν τους επέτρεπε κάτι τέτοιο...
Έτσι ήθελα να φτιάξω ένα μουσικό κομμάτι για τους αφανείς ήρωες της διπλανής πόρτας... Ένα rock-εμβατήριο για τους πραγματικούς ήρωες...

Ο τρόπος

Είναι o τρόπος που με κοιτάς, που με κάνει να απολογούμαι για όσα δεν έχω κάνει...

Είναι ο τρόπος που μου μιλάς, που με κάνει να αναρωτιέμαι τι είναι αληθινό...

Είναι ο τρόπος που μ' ακουμπάς, που με κάνει να νοιώθω πως ο,τι έχω μου φτάνει...
Είναι ο τρόπος που περπατάς, που με κάνει να σ' ακολουθώ...